1. sınıf okumaya ilk adım :)

Okulların açılmasını dört gözle bekledik birlikte. Yaz tatili boyunca zaman zaman sıkıldık, zaman zaman gezdik, dolaştık, oyunlar oynadık. Oyunların daha çok kendi akranlarınla evcilik, doktorculuk, öğretmencilik tarzında oldu hep. Bizi istemedin büyük olduğumuz için artık. "Sizinle oynamak beni sıkıyor" nidaları çıktı ağzından :) Büyüdük birlikte...

Okul zilinin Eylül 8'de çalmasıyla başladı bizim de eğitim maratonumuz seninle. İlk gün senden çok her zamanki gibi ben heyecanlıydım. Sınıfını, öğretmenini, arkadaşlarını merak ediyorduk. Önce bir yabancılık yaşadık sınıf ortamıyla, anaokulundaki gibi değildi masalar, sandalyeler, dolaplar, duvarlar... Her şey daha soğuktu sanki. Renklilik yoktu ortamda;ama buraya da alışacağını ikimiz de biliyorduk. 

Sınıf öğretmeninle tanıştın sevmiştin onu. Anaokulundaki öğretmeninin sıcaklığından bir eksiği yoktu. Dört yıllık  bir süreçte birlikte olacağın bir melek. Onun sevecenliği sayesinde 1. sınıfa alışman kolay oldu.Gün geçtikçe benim, okulda yanında bekleme sürem de azaldı, alışıyordun çünkü.

Bir sorun olduğunda başvuracağın kişinin öğretmenin olacağı güvencesini hissetmiştin artık. Benim seni okula bırakırken ve seni okuldan alırken ki heyecanım hiç azalmak bilmedi. Her gün küçük ve tatlı bir mutlulukla bu seremoniyi yaşamak kelimelerle anlatılamayacak duygular yaşatıyor bana. Bu güzel duyguları bana yaşattığı için önce Rabbime sonra sana teşekkür ederim meleğim benim.
Daha dünkü bebeğim :)