Ben şurubu sevmiyolum

Uzun zamandır hasta olmadığın için, hasta olmadığına üzülen, bağışıklık sisteminin gelişemeyeceği kaygısıyla senin bir defa da olsa hasta olmanı isteyen ben, şimdi kendimi kötü hissediyorum. Burun akıntısı ile başlayıp öksürükle devam edegelen soğuk algınlığın şu an sesinin kısılma aşamsına getirdi seni. Tabii bunda senin şurup içmemek için bizimle verdiğin büyük mücadelenin de etkisi var. Şurup içirmek için sana her yolu denedik, ama bugün sabah fark ettik ki o ağzını kenetledin mi "ıııhhh" hiçbir güç onu açmamızı sağlayamıyor. Hadi sabahı bırakalım sadece akşam içirelim dedikse de o da işe yaramadı, "mamam, ben iççem" diyip de şuruba azcık dilini değdirir değdirmez tükürmen ayrı bir olay oluyor zaten. Anlayacağın her durumda o şurubu boğazından aşağı asla göndermiyorsun, sonra da şu an olduğu gibi sesin kısılıyor. Her şurup faslından önce ve sonra "anne ben şurup içmicem, ben şurubu sevmiyolum" cümlesini mutlaka kullanıyosun.
Off of bir geçseydi şu hastalık faslın, hepimiz rahat edecektik. (Bir daha asla hasta olmanı istemeyeceğim :(()

Tuvalet Eğitiminden Alnımızın Akıyla Çıktık

Duru 2 yaşına girdikten 1 ay sonra başladık tuvalet eğitimine. Çişini yapınca "anne kaka" diyordu, fakat altını değiştirtmek istemiyordu, demekki memnundu kakalı kalmaktan :) 1-2 gün bezini çıkarmış olsam da bu süre zarfında hiç kakasını söylemedi ve ortalığa boşalttı. Buna benzer birkaç denemeden sonra pes ettik ve Duru'nun gerçekten hazır olma zamanını bekledik. 2 ay sonra Duru bir gün "ben bezlenmek istemiyoyum" dedi ve o gün başladık tuvalet maceramıza. Tam olarak tarih verecek olursam 27 Ekim 2010 oluyor. Bezi kendi isteğinle çıkarttın, önce birlikte oturduk seninle tuvalete, oyunlar oynadık, bekledik çişimizin gelmesini, çiş yapınca da sevinç çığlıkları attık beraber. İlk günün gecesinde de bezlemedim seni, sabaha kadar saat başı kalkıp kontrol ettim, gece bir defa kaldırıp çişe götürdüm, ağlayarak,uykunun bozulmasına kızarak yaptın çişini. Sabaha kadar da temiz kaldın, ilk hafta 3 gün boyunca benim hatırlatmamla çişe gittik,her seferinde övgüler yağdırıyordum çişini tuvalete yapan kızıma... Ara ara kaçırmalar olsa da ikimiz için de kolay geçti bu dönem. Dördüncü gün ben mutfakta işle uğraşırken gelip bana "anne çişim deldi" dedin. Dünyalar benim oldu o an. Artık çişini söylüyordun. Bugün altıncı gün ve yatmadan önce çişini yapıp, sabah temiz bir şekilde kalkıyosun. -Bunları yaparken kesinlikle herhangi bir baskı, kızma, sinirlenme, sabırsızlık gibi davranışlar içinde olmamak lâzım çocuğa karşı. Bu dönem "kritik dönem" olduğu için çocuğun kişiliğini bu tarz davranışlar olumsuz yönde etkileyebilir.- O yüzden sevgili anneannen ve ben bu konuda çok titiz davrandık elimizden geldiği kadar.
İki gündür de kakanı söyleyip tuvalete yapıyosun, aferin benim meleğime
:))
Tuvalet eğitiminde en büyük yardımcım sevgili annem oldu, onun özverisi, hoşgörüsü,(zamanında bize göstermediği:))sabrı sayesinde tuvalet eğitimimiz bu duruma geldi. Teşekkürler canım annem benim.
(2 yıl 3 ay 3 hafta 5 günlüksün)