Daisypath Happy Birthday tickers

11 Ocak 2014 Cumartesi

2013 Yılı İlklerin Yılı

Bizim ve senin için ilklerin yılı oldu 2013. Resmî olarak anaokuluna başladın ve dolayısıyla ilk öğretmenin, okulda ilk günün, ilk tören kutlamaların, ilk şiir okuman, ilk yıl sonu gösterin... Anlayacağın ailemiz için ilklerden oluşan bir yıl hazırlamış gibiydin kelebeğim bize :)
Okula giderken ilk gününde senden çok ben heyecanlıydım, karne gününde farklı, tatlı bir telaş vardı bende. Sanki karneyi sen değil de ben alıyordum, ne bileyim işte veli olmak da farklı bir şeymiş, onu da tatmak varmış kaderde sayende :)
İlk 23 Nisan gösterilerimiz için öğretmenin sana şiir vermesine bile ne kadar çok sevinmiştim, oysaki ne kadar doğal bir durum. Ama gel de sen onu annene sor, çook mutlu olmuş, "Hadi Duru şiirini ezberleyelim, bak şunları yap okurken" diye ne direktiflerde bulunmuştum. O gün gelip çattığında da senin o anki heyecanına ortak olmak çok güzel bir duyguydu benim için. "Anne çok heyecanlıyım." diyordun bana. " Şiirini okuyup, gösterini sergiledikten sonra rahatlamıştın, okulun bahçesinde koşturup durdun arkadaşlarınla. Ben de gözlerimle koşturup durdum seninle :) 23 Nisan 2013 İlk tören kutlamamız ve İlk şiirimiz:

Kararmamış bir gök var
İçimde
Rengarenk gökkuşağı ile kaplı...



6 Ocak 2014 Pazartesi

Yeni ev, kendi evimiz :)

Taşınma fikrini bir türlü sevemedi Durucuk. Halbuki doğdu doğalı sadece bir defa taşınmıştık, o taşınmadan ne kadar rahatsızlık duyduysa ikince defa taşınma olayını duyduğunda tepki gösterdi, "hayır ben taşınmak istemiyorum" suratı bir karşı bir şekilde :) "Bak Duru kendi evimize taşınıyoruz, orası artık bizim bir daha başka bir eve taşınmayacağız" desek de ıııhh olmadı, o veryansınlanmalara, sızlanmalara devam etti. Biz ev ev gezerken ilk ev gezmesinde "ben bir daha sizinle ev bakmaya gelmem, siz çok geziyorsunuz, ben çok yoruluyorum" şeklinde sızlanmalar oldu. Bir daha da gelmedi zaten :) Ev bulundu, sıra taşınmaya geldiğinde Duru "ben taşınmam, odamı bırakmam, burdan ayrılmam" sızlanmaları başladı. "Bak Duru yeni evimizde odanı istediğin gibi süsleyeceğiz, istediğin resmi yapıştıracağız, yasakların olmayacak" şeklinde ne kadar dil döksek de anlaşamadık. Yeni evimizdeki odasını sevmedi, biraz güçlük çekse de alıştı ve onun istediği gibi süsledik. Odasını yavaş yavaş benimsemeye başladığında da odasına ait değişiklikler yapmak istediğimde bana karşı çıktı küçük hanımefendi :) "Burası benim odam anne, buraya ait kararları benim vermem gerekmez mi? ben böyle olmasını istiyorum" şeklinde anneyle söz çekişmelerine başladı :)
Artık alıştık, 5 yaş doğum günümüzü de yeni evimizde kutladık. Umarım burda ömrünün sonuna kadar mutluluk ve sağlıkla yaşarsın meleğim... Seni Seviyoruz (Annen ve Baban)




Merve teyzemiz de gitti

Ayşegül teyze evlenip uzak diyarlara yerleştikten sonra bir Merve teyzemiz kalmıştı, onunla vakit geçiriyorduk, teyze eksikliğimiz onunla gideriyorduk, nazımızı tuzumuzu bol bol ona yapıyorduk, çocukla çocuk oluyor, büyükle büyük oluyordu, neler yapmadık ki birlikte: Sinema, tiyatro, lunapark, park, eğlence...
Merve teyzenin yıl sonu balosunu bile birlikte geçirdik, onu mezun ettik etmesine ;ama atanıp Türkiye'nin bir diğer ucuna göndermek zor geldi biraz veya ağır geldi. Senede bir defa görebilmek ya da bir daha onu göremeyeceğimizi bilmek dokundu sanırım. İçimiz buruk şimdi...
Geçenlerde Duru babasıyla konuşurken sormuş: "Baba Merve teyzemi niye hiç görmüyoruz" diye. Babası cevap vermiş:"Merve teyzen gitti kızım çok uzaklara gitti" demiş. Duru sormuş:"Neden ama bana veda etmedi, bana bir şey söylemedi?" diyerek dudağını büzmüş. Baba:"Unutmuştur kızım, geldiğinde kendin sorarsın"demiş. Böyle bir hayalkırıklığına uğratılmış oluyoruz teyzemiz tarafından. Atlatırız elbet :)
 Güle güle teyze