Doğum günün olmadığı halde, 2 senedir, anneannengilin yaylada olmaları sebebiyle hiç doğum gününe katılamadıklarından 10 Mayıs'ta onlarla temsilî bir kutlama yaptık. Geçen yıla göre daha farkındaydın mum üflemenin, iyiki doğdun demenin ve kendi kendini alkışlamanın :)
Anneannenin gözlerindeki mutluluk görülmeye değerdi, belli ki o da çok istiyormuş yanında olmayı ;ama şartlar elvermediğinden yanında bulunamamanın burukluğunu yaşıyormuş içinde gözlemlediğim kadarıyla.
Arkadaşlarınla olmanın,birlikte mum üflemenin, benim doğum günüm demenin bir sevinci vardı o gün sende. Sabah senden ayrılırken, kızım okul çıkışı pasta alıp gelicez ve doğum günü kutlaması yapıcaz dememiz, senin bizim okuldan çıkışımıza kadar anneanneye ve dedeye naz yapıp mızmızlanmanla geçmiş, biz senin yanına geldiğimizde bize surat yapıp küsmenle son bulmuştu. Uzun bir gönül alma sürecinden sonra kutlamaya başlamamız da ayrı bir hikâye tabi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder