Kelime hazinen o kadar fazlalaştı ki nerden başlayıp, neleri anlatacağımı seçemiyorum, bi defa seninle olmak çok güzel, senin gibi pozitif bir kızımın olması çok güzel, gözlerinde mutluluğu görmek, yüzündeki gülücüklerin samimi, yapmacıksız olduğunu bilmek ve görmek muhteşem bir duygu. Sözcüklerin anlamlarının seni anlatmakta yetersiz kaldığı bir olgusun sen.
"Ama Neden"lerinden sonra bu aralar en çok kullandığın kelimelerden biri oldu "biliyo muçuuun" kelimesi. Geçenlerde arkadaşlarla toplandığımız bir gün Bengü abla'nın odandaki kitaplığın rafına çıkmaya çalışırken düşmesinin bir olduğu olayı, babana anlatırken "baba bengü abla kitaplığa çıkarken düşüyodu biliyo muçuuuun" şeklinde bir cümle kurman ve bu cümlelerin devamının gelmesi bizi mutlu etti. Oturup büyük bir insanla sohbet ediyormuş gibi konuşuyoruz seninle, anneannenin evindeki odanla kendi evimizdeki odanı karşılaştırıp anlaıyosun bize, nelerin olup nelerin olmadığını ve nelerin hangi odanda olmasını istediğini söylüyorsun, biz de hayretler içinde dinliyoruz anlattıklarını.Bazı zamanlarda sen de dahil olmak üzere tüm seninle aynı yaş gruplarının beğenerek seyrettiği "kayu"dan bahsediyosun, ailesiyle yaşadıklarını, çevresiyle olan diyaloglarından bahsedip gülüyosun. "Ne komik di mi" diyip bi de kahkaha savuruyosun. Sana bakıp küçük bir huzurla doluyor içimiz, böyle zamanlarda. Babanla göz göze gelip gülümsüyoruz birbirimize. İkimizin de aklından aynı şeyler geçiyor, "iyiki yapmışız seni, iyiki hayatımızdasın..."
(2 yıl 6 aylık)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder