Yeni ev, kendi evimiz :)

Taşınma fikrini bir türlü sevemedi Durucuk. Halbuki doğdu doğalı sadece bir defa taşınmıştık, o taşınmadan ne kadar rahatsızlık duyduysa ikince defa taşınma olayını duyduğunda tepki gösterdi, "hayır ben taşınmak istemiyorum" suratı bir karşı bir şekilde :) "Bak Duru kendi evimize taşınıyoruz, orası artık bizim bir daha başka bir eve taşınmayacağız" desek de ıııhh olmadı, o veryansınlanmalara, sızlanmalara devam etti. Biz ev ev gezerken ilk ev gezmesinde "ben bir daha sizinle ev bakmaya gelmem, siz çok geziyorsunuz, ben çok yoruluyorum" şeklinde sızlanmalar oldu. Bir daha da gelmedi zaten :) Ev bulundu, sıra taşınmaya geldiğinde Duru "ben taşınmam, odamı bırakmam, burdan ayrılmam" sızlanmaları başladı. "Bak Duru yeni evimizde odanı istediğin gibi süsleyeceğiz, istediğin resmi yapıştıracağız, yasakların olmayacak" şeklinde ne kadar dil döksek de anlaşamadık. Yeni evimizdeki odasını sevmedi, biraz güçlük çekse de alıştı ve onun istediği gibi süsledik. Odasını yavaş yavaş benimsemeye başladığında da odasına ait değişiklikler yapmak istediğimde bana karşı çıktı küçük hanımefendi :) "Burası benim odam anne, buraya ait kararları benim vermem gerekmez mi? ben böyle olmasını istiyorum" şeklinde anneyle söz çekişmelerine başladı :)
Artık alıştık, 5 yaş doğum günümüzü de yeni evimizde kutladık. Umarım burda ömrünün sonuna kadar mutluluk ve sağlıkla yaşarsın meleğim... Seni Seviyoruz (Annen ve Baban)