Gelişimimiz devam ediyor. Kendi başımıza oyunlar oynamanın, yemek yemenin, koltuğa çıkıp koltuktan inmenin, parkta kaydırağın merdivenlerine tek başına çıkıp kayabilmenin zevkini ve mutluluğunu yaşıyoruz.Tam bağımsızlığımızı kazandık artık. Anne-babanın veya bir başkasının kesinlikle bize yemek yedirmesine izin vermiyoruz, çünkü biz kendimiz yemek istiyoruz.Bize zorla bir şey asla yediremezler, anında dilimizle geri çeviriyoruz bize fazladan veya zorla bir şey verilirse. Kendi başımıza oturup yoğurt yemeyi ve burnumuza da yedirmeye bayılıyoruz. Anne gelip müdahale etmek istese duruma "veeüüüvv" diye karşı çıkıp elimize, giysimize, yüzümüze yedirmeye devam ediyoruz. Artık oyuncaklarımızla oyun odamızda oynuyoruz. Yavaş yavaş odayı ayırmaya çalışıyoruz;çünkü büyüyoruz.(Ne kadar anneye zor gelse de bu ayırma süreci;maalesef zorunlu)
Koltuktan rahat bir şekilde iniyorduk uzun zamandır, dün ise ilk defa koltuğa çıkmak için uzun çaba harcadık ve sonunda başardık ve kendimizi alkışladık bir işi başardığımız için.
Pozitif bir bebeğiz ve gülmeyi,kuşları, balıkları, köpekleri,kedileri çok seviyoruz.Akvaryum seyretmek hayatımızın vazgeçilmez bir parçası doğduğumuz günden beri.
Her akşam parka gidiyoruz hep birlikte. Annenin işi olunca da sadece babayla gidiliyor parka.Parkta Duru'nun emriyle herkes(anne-baba)kuma oturup hep birlikte kumla oynamak zorundayız.Elimizden tutulup "otur" deniyor ve başlıyoruz babamızın kafasına kumu atmayı,akabinde de her kum atışımızda "attii" çığlıkları ve gülücükleri saçıyoruz etrafa. Eve dönüşte ise en çok sevdiğimiz yere banyoya yöneliyoruz ve sevinç içinde atlıyoruz küvete. Banyo yapmayı,suyla oynamayı çok seviyoruz ve yatağımıza süzülüyoruz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder