Bu aralar Duru Kız annesine çok düşmüş, annesiyle yapışık ikizler gibi yaşamak pek hoşuna gider olmuş, anne dışında herkesten kaçar olmuş, anne tuvalete gitmek için bile ayrıldığında yanından basarmış bağırtıyı Duru Kız. Buna tıp dilinde "ayrılık anksiyetesi" deniyormuş. Çocuğun anneyi kaybetme korkusu yani. İstediğini yatırmada diretme, kendi seçtiği kıyafetleri giymede inat etme, yapma, etme ikazlarına karşı gelip tersini yapma, mızırdanmalar, ağlayarak istediklerini söyleyip yaptırma modunda olma, şu ana kadar hiç snirli olmadığını düşündüğüm kızımın öfkeli davranışlarda bulunması, çocuklardan uzaklaşması vs. gibi durumlar yaşıyoruz bu aralar. Buna 2 yaş sendromu da deniyormuş denmesine de bu sendromları biz niye geçirmemişiz ya ya da geçirmişiz de büyüklerimiz hiç oralı olmamışlar anlaşılan :) Ooof off... Bu da gelir bu da geçer.
Bu dönem yüzünden okulda seminere bile seninle gidiyoruz bebişim, göbek bağımız bitişik ya hani.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder