Emzik Maceramız Sona Erdi

Yaylada sana emziği bıraktırma kararı aldık ve babanla büyük bir sebat içinde emzik ve sana karşı dirençli olmaya çalıştık. Eski usul, sakıza saçımdan bir tutam yapıştırıp sakızı emziğe buladım, akşam olup yatmak için emzik istediğinde emziğini verdim eline, şöyle bir baktın bi daha baktın sonra emziği bana uzatıp "anne emcik kıy oymuş, yıka" dedin, bende "ıııyy ben kılı hiç sevmem, onu ben yıkamam, pis olmuş, midem bulandı" diyerek geçiştirdim, babandan yıkamasını istedin , o da aynı tepkiyi verince emziğe tekrar tekrar bakıp bana verdin. Halama gündüzden bir bez bebek yaptırmıştık seninle, akşam yatarken de yanına o bez bebeğini verdim o şekilde uykuya daldın. Daldın dalmasına ama gece 3'te çığlık çığlığa uyandın, emzik istiyordun, 1 saat kadar emzik krizi(ağlama nöbeti) geçirdin. O ilk geceden sonra sonraki günler emzik aklına gelmesin diye seni bir an bile boş bırakmadık, sürekli kafanı meşgul ettik, bir baban bir ben.İkinci gün sabah emziği sordun, ben emziği getirdim, uzaktan kılı gördüğün anda miden bulanıyordu, "anne dötür yıka"diyordun ben de aynı cevabı veriyordum. Akşam yatma zamanı geldiğinde "anne emdik istiyorum" dediğinde ben "tamam, getireyim kızım" dedim, bu sefer sen,"ııhhh getirme, anne emdiği sen mi kıy yaptın?" şeklinde bir soruyla karşı karşıya kaldım, buna karşılık olarak da "hayır kızım, emziğini Ahmet dedenin kedisi kıl yapmış, kedinin her tarafı kıl ya, senin emziğinin üstüne yatmış emzik de kıl olmuş" dedim. 3.,4. günler sadece sormakla yetindin.Baban da bende sana sürekli "benim kızım abla olmuş, emziği bırakmış" şeklinde telkinlerde bulunmayı da ihmal etmedik tabi. Artık emziksiz uyumaya hemen hemen alıştın. Bundan sonraki hedefimiz de seni emzik emen çocuklardan uzak tutmak.